JURY-AANKONDIGING
BIJ HET LEIDS DICTEE 1994

De spelling van de Nederlandse taal,
in al haar dubieuze pracht en praal,
stond aan de hand van een verward verhaal
vanavond in dit gymnastieklokaal
fenomenaal
centraal.

De makers deinsden er ook deze maal
niet voor terug om op geruime schaal
ons te vergasten op een ideaal
dictee: gigantisch, geniaal,
en abnormaal
fataal.

Ik ben maar een gewone provinciaal
en werd dan ook niet enkel cerebraal
maar regelmatig ronduit hormonaal
geïrriteerd door dit grammaticaal
en lexicaal
totaal.

Wel haalde ik eertijds een doctoraal
in Nederlands en vond mijzelf verbaal
op grond daarvan misschien niet optimaal
maar zeker wat je noemt bovenmodaal.
Ik vrees: ik straal
finaal.

Wanneer ik door het groene boekje dwaal
wordt gauw een kleinigheid een hinderpaal:
hoe zat dat met die dubbele vocaal?
wanneer gebruik je nou een kapitaal?
Is het nou shawl
of sjaal?

Maar wacht! Ik hoor, geloof ik, het signaal
voor confrontatie met het tribunaal
en het aansluitend feestje vol kabaal...
waarop ik dan ook graag U allemaal
in deze zaal
onthaal.

---