HOTELDORP

Het epileptogene disco-bonken,
waarop een meisjesgroep aerobic stept;
de puber die genoegen erin schept
met zeven piercings in zijn snuit te pronken;

de rond het middaguur al haast beschonken
gepensioneerde jeu-de-boules-adept;
de middelbare wijven, half verlept,
die naar de lange neger-barman lonken -

ik kon ze voor een volle dag vergeten
toen ik, onmiddellijk na het ontbijt,
de bergen in trok tot het avondeten.

Eenmaal terug joeg ik dan ook met spijt,
om niet te zeggen met bezwaard geweten,
de zwerfhond weg die mij had begeleid.

---

FLEVOPAD

Tegen dit gloeiende nazomerweer
zijn wandelaars slechts in het bos bestand:
de zomer gaat wat verder, aan de rand
van het nabij gelegen Drontermeer

met dertig graden Celsius tekeer.
De zon, die nu vanuit het zenit brandt,
raakt net het paadje waar ik aan de kant
mijn rugzak neergezet heb en pauzeer.

Als ik een boterham eet en wat drink,
zie ik opeens een pikzwart padje gaan,
niet groter dan een kootje van mijn pink.

Het gaat er onverdroten tegen aan:
drie hupjes, even zitten, dan weer flink.
Wij delen een minuut van het bestaan.

 
voor Jacques en Jan

---