⇧
⇦
|
MOEDER EN ZOON
Aan de oever van de Rotte
waar een kleine kikker spotte
met de grote ooievaar
sprak zijn zeer bezorgde moeder:
'Kijk maar uit, dat linke loeder
vreet je op met huid en haar.
Weet je niet dat hij de dader
van de moord is op je vader,
tot mijn vreselijk verdriet.
Als ook jij, mijn lieve kleine,
in zijn snavel zou verdwijnen -
nee, dat overleef ik niet.'
Haar ten antwoord sprak de jongen:
'Het zal spoedig met de sprongen
van die hufter zijn gedaan.
Deze kikker gaat die flikker
met zijn opgeblazen knikker
mooi het ziekenhuis in slaan.'
Hij geeft haar een laatste pakkerd.
Dan begeeft de groene stakkerd
zich naar de gehate stork.
En zijn moeder ziet vol huiver
van veraf hoe hem de uiver
opeet zonder mes of vork.
|
Nadat zij nog zeven dagen
dit verlies heeft moeten dragen
was het ook met haar fini.
Tot zover dit Stabat Mater
aan een welbekend stuk water
tussen Delft en Overschie.
---
Verbeterde versie laatste strofe:
Tot zover dit Stabat mater
aan een welbekend stuk water
dat slechts in de fantasie
van aardrijkskundig onvolkomen
onderwezenen kan stromen
tussen Delft en Overschie.
---
|
⇨
|