Emily Brontë, LOVE AND FRIENDSHIP

Love is like the wild rose-briar,
Friendship like the holly-tree -
The holly is dark when the rose-briar blooms
But which will bloom most constantly?

The wild rose-briar is sweet in spring,
Its summer blossoms scent the air;
Yet wait till winter comes again
And who will call the wild-briar fair?

Then scorn the silly rose-wreath now
And deck thee with the holly's sheen,
That when December blights thy brow
He still may leave thy garland green.

---

LIEFDE EN VRIENDSCHAP

Liefde heeft iets van een roos;
Vriendschap lijkt meer op de hulst.
Hulst blijft donker als de rozen bloeien
Maar wie spreidt zijn bloei het gulst?

Rozen maken 't voorjaar zoet
En 's zomers zijn hun geuren zwaar.
Maar als het eenmaal winter is
Wie zingt dan nog de lof van haar?

Lach om de roos, dwaas en banaal,
verheug u in de hulst zijn glans.
Vindt u december dor en kaal -
u hebt een groene winterkrans.

---