|
⇧
⇦
|
GENADELOOS
Slechts pijn gaf haar de kracht, hem te verlaten -
pijn om zijn wrede woorden, om zijn spot
en om zijn immer inniger genot
van het besef dat zij hem niet kon haten.
Maar toen zij ging kon vloek noch vleien baten:
zij trok de deur achter zich in het slot.
Nog lange jaren zou het duren tot
haar dromen hem en al zijn kwaad vergaten.
Maar eenmaal, vreest zij, keert hij tot haar weer:
de blikken diep, zoals zij altijd keken,
de handdruk even krachtig als weleer.
Alleen zijn stem, zijn 'Kan ik met je spreken?'
vertelt haar dan van zijn geleden zeer.
En haar geheelde hart zal nogmaals breken.
---
|
SAINTE-EULALIE
Het schijnsel van de wegwerpzaklantaren -
ik denk dat het eerdaags het wel begeeft.
Het licht wordt zwak, de stralenbundel beeft.
Ik twijfel nog of ik hem zal bewaren.
Het ogenblik, vier maanden her, herleeft
dat ik hem bij haar kocht, daar aan de Loire -
een mooie meid met opgestoken haren.
En dat zij om mijn Frans gelachen heeft.
Eenmaal zal ik haar stem, haar blik vergeten,
lang voor dit plastic voorwerp is vergaan.
En dat verlies, te nietig om te meten,
grijpt, zonder dat ik weet waarom, mij aan.
Het wordt mij droef te moede. God mag weten
wat toch de zin is van ons aards bestaan.
---
|
⇨
|