|
⇧
⇦
|
Gustavo Adolfo Bécquer
Besa el aura que gime blandamente
las leves ondas que jugando riza;
el sol besa a la nube de occidente
y de púrpura y oro la matiza;
la llama en derredor del tronco ardiente
por besar a otra llama se desliza
y hasta el sauce, inclinándose a su peso,
al río que le besa, vuelve un beso.
---
|
KUSSEN
Met een vertederd zuchten kust de wind
de golfjes, die hij spelend krullen doet;
de kus der zon, als zij de wolken vindt,
kleurt hen met purperen en gouden gloed;
de vlammen snellen elkaar eensgezind
voor kussen om het houtblok tegemoet;
en zelfs de treurwilg met gebogen rug
kust het riviertje, dat hem kust, terug.
⌘
|
⇨
|