|
⇧
⇦
|
EEN GRIEP
twee versvormen
(Villanelle)
Mijn hoofd voelt voor mijn hersens veel te nauw;
geen ernstige verhoging, maar ik zweet.
Ik heb geen stem meer en mijn keel is rauw.
Als ik het bed verlaat ga ik op sjouw,
in ondergoed en kamerjas gekleed.
Mijn hoofd voelt voor mijn hersens veel te nauw.
Ik zie een kat die van mij schrikt en gauw
de tuin van onze buren maar betreedt.
Ik heb geen stem meer en mijn keel is rauw.
Bij tijd en wijle voel ik mij zo flauw
dat ik van arren moede maar wat eet.
Mijn hoofd voelt voor mijn hersens veel te nauw.
Was dit ooit de voortvarende rabauw
die altijd durfde wat geen ander deed?
Ik heb geen stem meer en mijn keel is rauw.
Een uit de hand gelopen, domme kou,
waaraan te weinig aandacht is besteed:
mijn hoofd voelt voor mijn hersens veel te nauw,
ik heb geen stem meer en mijn keel is rauw.
|
(Twee ovillejo's)
1.
Het lot vergast mij weer eens op
een zere kop
en, voor een evenredig deel,
een rauwe keel;
bij deze twee levert het voorts
een lichte koorts.
De gave des geschreven woords
stelt mij in de gelegenheid
om stand te houden in de strijd
van kop en keel met pijn en koorts.
2.
Ook overwin ik wel een wee
met een cd,
en lukt het me dat ik ontspan
met een roman;
of, als ik iets van beide zoek,
een platenboek.
Dus Rood & Zwart, muziek van Gluck,
en tempels uit de Griekse tijd
bewerken dat ik minder lijd:
cd, roman of platenboek.
--- |
⇨
|