|
⇧
⇦
|
ZOMERHUISJE
Wie zou niet voor dit plekje zijn gezwicht?
Het spreekt vanzelf dat je bent ingenomen
met hoe het tussen stad en polder ligt:
niet enkel voor gastvrijheid ingericht,
maar ook om er vaak tot jezelf te komen.
Dit inspireert tot landelijke dromen,
je ingegeven door het vergezicht
achter de slootjes en voorbij de bomen
die als natuurlijk hek je erf omzomen.
Het vraagt zo ongeveer om een gedicht.
--- |
GERRIT KOMRIJ, 52 SONNETTEN BIJ HET VERGLIJDEN VAN DEZE EEUW
Onlangs was het Nieuwjaar voor de Chinezen -
vierduizend-zoveel jaren, naar het heet,
sinds Jau als eerste vorst het spits afbeet.
Ook heb ik wel eens in een boek gelezen
dat men de dag dat Rome is verrezen,
de allereerste Spelen die men deed,
de scheppingsdag, de vlucht van de Profeet
als terminus a quo heeft aangewezen.
Onlangs was Jezus twintig eeuwen oud.
(Sta toe dat, voor een allerlaatste keer,
ik op mijn stokpaard even nog wat omrij:
we vierden het een jaar te vroeg, dus fout.)
Het leidde tot van alles, onder meer
tot een sonnettenkrans door Gerrit Komrij.
--- |
⇨
|