OKTOBER 1669: JAN LIEVENS VERNEEMT DE DOOD VAN REMBRANDT VAN RIJN
(ter gelegenheid van de kranslegging voor Rembrandts verjaardag, 14 juli 2019)

Ach Jezus! Rembrandt, jongen - overleden!
Lang niet gezien. En nu is het te laat.
Ik hoorde van je wederwaardigheden:
zo was je rijk, zo stond je weer op straat.

Wij kenden mooie tijden, ooit in Leiden.
De hele wereld was er voor ons twee.
Wij waren ons op haar aan ‘t voorbereiden
in dat gezamenlijke atelier.

Ik zie ons nog, naast tronies en portretten,
proberen elk op meer dan één manier
‘De opwekking van Lazarus’ te zetten
op hout of koper, linnen of papier.

Dat ik daar nu ineens aan denk– bijzonder.
Hoewel, bij nader inzien: nee, geen wonder…

---

MADE IN LEIDEN, 1620
(ter gelegenheid van de kranslegging voor Rembrandts verjaardag, 14 juli 2020; en 400 jaar Mayflower)

Die jongen van Van Rijn, de molenaar -
ja: Rembrandt. Nou, daar moet je eens op letten.
Die is geloof ik net aan veertien jaar
maar tekent al heel aardige portretten.

Hij zal ontdekken dat zo iets ook loont,
als hem een van de dochters vraagt van Clements
(die Engelsman die in de Kloksteeg woont).
Een heuse opdracht. Het heeft iets 'beklemmends'...

Papier en pen. Model zit in een stoel.
Hijzelf aan tafel. Kijken. Vijf, zes halen -
in een keer goed: 'O, thank you. Wonderful!'
De wijze waarop hij zich laat betalen

maakt dat hij nog heel lang gelukkig is:
een kus. Of zoals zij het zegt: a kiss.

---