LAW (LANGE-AFSTANDWANDELPAD) NUMMER 1

Af en toe hoorde ik om mij heen wel mensen vertellen dat zij het Pietenpad liepen: LAW 9. Het te voet verkennen van Nederland lokte mij wel en omdat ik, eenmaal getrouwd, waarschijnlijk met Jacques en Jan toch niet meer weken naar Frankrijk of elders zou gaan leek mij dit een doenlijk alternatief voor het bij tijd en wijle sportief lozen van teveel aan energie.
Om dicht bij huis te beginnen en te bezien of ik het leuk zou vinden koos ik voor het zo geheten Floris-V-pad: wat nu nog de grens van de Randstad vormt is misschien over een aantal jaren volgebouwd, en kon ik nu nog in ongerepte staat zien. Alle plaatsen aan de route zijn gemakkelijk voor heen- en terugreis snel bereikbaar met de trein. Ook verwachtte ik (en naar zou blijken: terecht) dat dit pad minder druk begaan zou worden dan het genoemde Pietenpad.
Toen ik eind 2001 het Floris-V-pad af had besloot ik, ook de rest van LAW-1 te doen. Had ik de daarmee samenhangende delen geheten Zevenwoudenpad en Flevopad ook gehad dan had ik toch een mooie streep van zo'n 600 kilometer door Nederland getrokken: van Lauwersoog naar Bergen-op-Zoom.

Aangezien Marianne en ik onregelmatige werktijden hebben, en we niet altijd samen vrij zijn schieten er af en toe een paar dagen achter elkaar over waarin ik vrij heb en Marianne moet werken. Als ik aan zie komen dat het weer zich leent voor een wandeling bel ik een overnachtingsadres ergens halverwege een traject dat ik mij heb voorgenomen af te leggen, vul ik mijn rugzakje en ben ik een paar dagen weg: niemand die me iets te vragen of te zeggen heeft, weg van de gekte van stadsleven en werk.

O Wandern, Wandern, meine Lust,
O Wandern! Herr Meister und Frau Meisterin,
Laßt mich in Friede weiterziehn und wandern.

Uit: 'Die schöne Müllerin'
Das Wandern, W. Müller en F.Schubert