|
⇧
⇦
|
Albert Samain, POLYPHÈME (slotregels)
Adieu, jardin feuillus, pleins d'ombre et de soleil,
Jardins, étincelants de son rire au reveil.
Vergers, bois familiers, frais ruisseaux, lits de mousse,
Adieu, tout ce qui fait que la terre est si douce...
Adieu, ma vie... adieu, tout ce qui me fut cher !
- Où faut-il te mener, grand ami ?
- Vers la mer.
---
|
Vaarwel, gebladerte, vaarwel schaduw en zon,
tuinen, waarin zij met een lach de dag begon.
Mijn boomgaarden, mijn bossen, beken, zachte mossen,
Vaarwel, al wat mij van mijn zorgen kon verlossen...
Vaarwel, mijn leven hier. Hoe blij was ik ermee.
- Waarheen moet ik je brengen, grote vriend?
- Naar zee.
---
|
⇨
|