|
⇧
⇦
|
LE ROMAN DE RENART, branche II, vv.1-22
Seigneurs, oï avez maint conte,
Que maint conterre vous raconte
Conment Paris ravi Elaine,
Le mal qu'il en ot et la paine,
De Tristan que la Chievre fist,
Qui assez bellement en dist
Et fabliaus et chançons de geste.
Romanz d'Yvain et de sa beste
Maint autre conte par la terre.
Mais onques n'oïstes la guerre,
Qui tant fu dure de grant fin,
Entre Renart et Ysengrin,
Qui moult dura et moult fu dure.
Des deus barons ce est la pure
Que ainc ne s'entramerent jour.
Mainte mellee et maint estour
Ot entr'eulz deus, ce est la voire.
Des or commencerai l'estoire.
Or oëz le conmencement
Et de la noise et du content,
Par quoi et por quel mesestance
Fu entr'eus deus la desfïance.
---
|
Heren, u zijn van menig held,
de avonturen reeds verteld.
Hoe Paris ooit Helena schaakte
en daar veel vijanden mee maakte.
En hoe La Chèvre ons het leven
van Tristan prachtig heeft beschreven.
Verzinselen uit vroeger eeuw,
zoals van Iwein met zijn leeuw;
verhalen uit de vreemdste oorden.
Maar zeg eens: hoeveel van u hoorden
vertellen over Reinaerts strijd
met Izegrim, vol haat en nijd,
en die hun leven lang zou duren?
Twee onverzoenlijke naturen
die elkaar nimmer konden lijden,
allen maar ruziën en strijden.
Ik zal de oorzaak en de reden
van allerlei onenigheden
en van hun immer slechte zin
vertellen vanaf het begin;
Waarom ze elkaar nooit vertrouwden
en hoe dat altijd aan zou houden.
---
|
⇨
|