|
⇧
⇦
|
George Gordon lord Byron, SO WE'LL GO NO MORE A-ROVING
So we'll go no more a-roving
So late into the night,
Though the heart be still as loving
And the moon be still as bright.
For the sword outwears its sheath,
And the soul wears out the breast,
And the heart must pause to breathe,
And Love itself have rest.
Though the night was made for loving,
And the day returns too soon,
Yet we'll go no more a-roving
By the light of the moon.
---
|
NOOIT MEER ZAL IK ZWERVEN GAAN
Nooit meer zal ik hele nachten
door straten zwerven gaan,
ook al blijft het hart verwachten
en al schijnt nog steeds de maan.
Sleets de schede van het zwaard,
moe de ziel van enkel lust.
Nooit heb ik mijn hart gespaard.
Nu heeft de Liefde rust.
Altijd zal het hart verwachten
altijd weer, van vroeg tot laat.
Maar voor mij nooit meer die nachten
bij de maan over straat.
---
|
⇨
|