|
⇧
⇦
|
Oscar Wilde, SANTA DECCA
The Gods are dead: no longer do we bring
To grey-eyed Pallas crowns of olive-leaves!
Demeter's child no more hath tithe of sheaves,
And in the noon the careless shepherds sing,
For Pan is dead, and all the wantoning
By secret glade and devious haunt is o'er:
Young Hylas seeks the water-springs no more;
Great Pan is dead, and Mary's son is King.
And yet--perchance in this sea-tranced isle,
Chewing the bitter fruit of memory,
Some God lies hidden in the asphodel.
Ah Love! if such there be, then it were well
For us to fly his anger: nay, but see,
The leaves are stirring: let us watch awhile.
---
|
SANTA DECCA
Dood zijn de goden nu: voorbij de tijd
dat men voor Pallas een olijfkrans vlocht;
met graanoffers Demeters kind bezocht!
De herders zingen weer, van zorg bevrijd,
want Pan is dood - weg de baldadigheid
waarmee hij beetnemen en spoken kon;
geen jonge Hylas zoekt meer naar een bron;
Pan stierf, en Jezus Christus won de strijd.
En toch - dit eiland hier verbergt misschien
een god die, bitter nog na zoveel jaar,
in gindse affodil zich heeft verborgen.
O lief, als dat zo is moeten we zorgen
zijn woede te ontgaan. Of nee, kijk daar,
het blad beweegt: laten wij even zien.
---
|
⇨
|